انجام این کار می تواند موهای شما را ایمن کند!

آیا رنگ کردن مو واقعا باعث سرطان می شود؟ پاسخ این است - سوال بدون فرض اعمال فرکانس و ترکیب غیر معقول است! در واقع، علل سرطان پیچیده‌تر هستند و هیچ تحقیق علمی در مقیاس بزرگی وجود ندارد که تأیید کند رنگ کردن مو با سرطان ارتباط خاصی دارد. برای مدت طولانی، وقتی بحث می کنیم که آیا رنگ مو باعث سرطان می شود، تحقیقات علمی را از دیدگاه p-phenylenediamine انجام می دهیم. برخی بر این باورند که استفاده طولانی مدت از رنگ موی حاوی p-phenylenediamine می تواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد.

با این حال، "p-phenylenediamine" همه رنگ مو نیست، درست مانند خاکستر سودای خوراکی در نان های بخارپز. اگر فوراً سودا را انتخاب کنید، بدون شک باعث آسیب به معده می شود، اما به عنوان یک افزودنی در نان بخارپز، تأثیر منفی بر بدن انسان آسان نیست. علاوه بر این، انگلستان، کشورهای اتحادیه اروپا و سایر کشورها نیز محدودیت های شدیدی برای غلظت "p-phenylenediamine" در محصولات رنگ مو دارند که حداکثر مصرف آن 6٪ است و نمی توان از آن برای تاتو، کاربردهای داخل پوستی و رنگ کردن مژه استفاده کرد.

سازمان بین المللی تحقیقات سرطان (IARC) معتقد است که شواهد مستقیم کافی برای اثبات اینکه رنگ موهای مشتری باعث سرطان می شود وجود ندارد. با این حال، اگرچه داده‌های اپیدمیولوژیک بالینی سرطان‌زا بودن رنگ‌های مو را تأیید نکرده‌اند، رنگ‌های مو در واقع برای بدن مضر هستند. آلرژی: رنگ مو احتمالا باعث درماتیت آتوپیک و آلرژی می شود.

حداقل، پوست سر می تواند خارش، متورم، تراوش، و در بدترین حالت ماکولوپاپولار، تاول های کوچک یا حتی شل و آتروفی باشد. می توانید قبل از رنگ کردن موها، یک آزمایش پوستی انجام دهید، محصول رنگ مو را در قسمت داخلی مچ خود بیندازید و صبر کنید تا خشک شود، در صورت وجود تورم و خارش، قابل استفاده نیست. ریزش موی شدید: افرادی که به طور منظم از رنگ مو استفاده می کنند بیشتر از ریزش موی شدید رنج می برند.

این به دلیل ترکیبات موجود در مو و فولیکول‌های مو در رنگ است که می‌تواند باعث التهاب پوست سر شود و با گذشت زمان، فولیکول‌های مو کوچک شده و منجر به ریزش شدید مو شود. در حالی که این غیر معمول است، مراقب باشید و سعی کنید از رنگ موی مطمئن استفاده کنید که بسیار ایمن تر است. مسمومیت با فلز: به منظور صرفه جویی بهتر در هزینه ها، برخی از آرایشگاه ها رنگ موی بسیار ارزان اما در واقع قوی را خریداری می کنند.

این نوع رنگ مو معمولا حاوی بسیاری از عناصر فلزی سنگین است. هنگامی که آنها از طریق فولیکول های مو وارد بدن می شوند، احتمالاً باعث مسمومیت فلز می شوند. استفاده طولانی مدت می تواند به عملکرد اندام های انسان مانند عملکرد کبد و کلیه آسیب برساند.

آسیب به مو: در طول کل فرآیند رنگ کردن مو، برخی از مواد موجود در رنگ مو، پوسته های مو را روی سطح مو کشیده و به رنگ مو کمک می کند. با این حال، اگر رنگ مو برای مدت طولانی استفاده شود، ممکن است مو نازک تر و حساس تر شود، که نه تنها به راحتی آسیب می بیند، بلکه همچنان تیره تر و تیره تر می شود. بنابراین، چگونه بدون کمک به رنگ مو، آسیب را به حداقل برسانید؟ جلوگیری از رنگ کردن مکرر مو: حداکثر ادامه رنگ کردن مو در سال و حداکثر 2 بار رنگ کردن مو در سال.

پیشگیری از رنگ موی دائمی: 1 تا 2 روز بعد از رنگ کردن مو نیمه دائمی می شود و بعد از 2 هفته کم رنگ می شود و رنگ موی دائمی است و هر چه رنگ موی دائمی طولانی تر باشد مواد سمی آن بیشتر و بیشتر می شود. آسیب به بدن وضعیت صحیح رنگ کردن مو را درک کنید: رنگ مو باید حداقل 1-2 سانتی متر از مو فاصله داشته باشد. به جای دست زدن به پوست، گلیسیرین یا لوسیون مرطوب کننده را روی خط مو و پشت گوش بمالید تا رنگ مو به پوست نچسبد و آسیبی به آن وارد نشود.

به مراقبت های پزشکی پس از رنگ کردن مو توجه کنید: پس از رنگ کردن مو، آن را چندین بار کاملاً تمیز کنید تا تمام مواد شیمیایی غیر ضروری رنگ مو از بین برود. در طول کل فرآیند تمیز کردن، موها را محکم نگیرید تا خراشیدگی و ایجاد حس ایجاد نشود. انتخاب رنگ مو بسیار مهم است: برای جلوگیری از استفاده از محصولات تقلبی و نامرغوب، حتماً محصولاتی را خریداری کنید که استانداردهای صنعت ملی را دارند. پردازش رنگ مو فقط باید با استانداردهای صنعت ملی مطابقت داشته باشد، در صورت لزوم به درستی اعمال شود یا نسبتاً ایمن باشد.