علت آلرژی رنگ شده مو

رنگ مو یک اصطلاح کلی برای دسته بزرگی از لوازم آرایشی با کاربرد خاص است.طبق تعریف «مشخصات ایمنی و فنی لوازم آرایشی» رنگ مو ماده ای است که برای تغییر رنگ مو به لوازم آرایشی اضافه می شود. در یک مفهوم گسترده، محصولاتی که برای تغییر رنگ مو طراحی شده اند، رنگ مو نامیده می شوند که بر اساس مدت زمان رنگ کردن مو، به رنگ موی موقت، رنگ موی نیمه دائمی و رنگ موی دائمی تقسیم می شوند. رنگ موها را می توان به رنگ مو اکسیداتیو و رنگ موی غیر اکسیداتیو تقسیم کرد. آلرژی به رنگ مو درماتیت تماسی آلرژیک ناشی از رنگ مو در موارد خفیف به صورت قرمزی، تورم، خارش و درد سوزش در پوست سر و در موارد شدید تورم، تاول، آب زرد روی پوست سر، گردن و صورت و حتی چرکی ظاهر می شود. عفونت

در ترکیبات رنگ مو یک ماده شیمیایی به نام p-phenylenediamine وجود دارد که به راحتی به پوست انسان آسیب می رساند. هر چه مکرر موها رنگ شوند، معرف شیمیایی در هنگام رنگ کردن مو با پوست سر تماس بیشتری دارد، آسیب بیشتری به بدن وارد می شود و احتمال حساسیت به رنگ مو بیشتر می شود. در گذشته از مواد شیمیایی زیادی برای رنگ کردن مو استفاده می‌شد، اما در حال حاضر رنگ‌های گیاهی خالص طبیعی زیادی وجود دارد؛ رنگ‌های موی گیاهی از قسمت خاصی از گیاه استخراج می‌شوند، معمولاً به صورت پودر، نه به صورت خمیر. بیشتر در بازار استفاده می شود حنا، آووکادو، Polygonum multiflorum و غیره وجود دارد. تفاوت اصل رنگ موی رنگ موی گیاهی با رنگ موی شیمیایی در این است که رنگ موی گیاهی دقیقاً مانند ناخن ما است، یعنی یک لایه رنگ. روی سطح برس زده می شود و با مو ترکیب نمی شود، داخل آن بروید، مثل رنگ موی شیمیایی داخل هسته مو رنگ نمی شود.

رنگ موی گیاهی عموماً به صورت پودر است در حالی که رنگ موی شیمیایی به صورت خمیری است و شیر پراکسید هیدروژن در رنگ موی شیمیایی ضروری است و اگر در رنگ مو شیر پراکسید هیدروژن وجود داشته باشد نمی توان آن را رنگ مو گیاهی خالص نامید؛ گیاهی رنگ مو به طور کلی با آب گرم مخلوط می شود، می توانید به جای استفاده از پراکسید هیدروژن برای مخلوط کردن، عسل، نمک، روغن زیتون و غیره اضافه کنید.